Zakończenie
Opisane w niniejszych artykułach instrumenty muzyczne stanowią wybór określony ramami stypendium, realizowanego w programie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kultura w sieci”. Ich dopełnieniem są filmy dostępne online. W pierwotnym projekcie figurowała znacznie większa liczba instrumentów, poszerzonych także o te, które wywodzą się z Polski, lub najbliższego , europejskiego kręgu kulturowego. Ograniczenie instrumentarium do azjatyckiego, podyktowane było zmianami warunków czasowych i finansowych, jakie wprowadziło ministerstwo wobec ogromnej ilości wniosków złożonych w 2020 r. Zmiany te w mojej ocenie, nie wpłynęły negatywie na projekt, a nawet go uporządkowały.
Liczba dwunastu instrumentów, w rzeczywistości poszerzona jest o kilka dodatkowych, które pojawiają się na filmach. Zakres instrumentarium wynika nie tylko z ram programowych, lecz także z liczby instrumentów którymi aktualnie dysponuję. Na pewnym etapie życia, postanowiłam pozbyć się tych egzemplarzy, na których grałam nie dość często i które na siebie „nie zarabiały”. Trzeba bowiem wiedzieć, że np. koszt wymiany jedwabnych strun w instrumentach japońskich, powierzchnia składowania dużych instrumentów – są to realne koszty ich użytkowania. Biwa, shamisen, sanshin, pipa klasyczna, tsuzumi, a także zestaw dużych bębnów taiko oraz małych shime taiko – to instrumenty które „nie doczekały” do niniejszej publikacji. Służą teraz ludziom w różnych zakątkach Polski, niosąc muzyczne przesłanie o przyjaźni i pokoju na świecie.
*****
Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - „Kultura w sieci”.
E-book do pobrania:
http://osa.uni.lodz.pl/wp-content/uploads/2019/02/Instrumentow-Osobliwych-Wyspy-Szczesliwe.pdf